Edukacja globalna - strona tematyczna Ośrodka Działań Ekologicznych „Źródła”

| | | | | |

	Indonezja	Polska
Stolica	Dżakarta	Warszawa
Powierzchnia w tys. km²	1 919	313
Liczba ludności w milionach	239,9	38,5
HDI (miejsce w rankingu na 187 krajów)	124	39
HPI (miejsce w rankingu na 151 krajów)	14	71
PKB na osobę w dolarach wg parytetu siły nabywczej ($ PPP)	4 325	19 885
Procent mieszkańców żyjących za mniej niż 1.25 $ dziennie	18,7	0
Przewidywana długość życia (w latach)	69,4	76,1
Śmiertelność dzieci poniżej 5 r.ż. (na 1000 żywych urodzeń)	39	7
Alfabetyzacja dorosłych powyżej 15 r.ż. (%)	92,2	99,
Ślad ekologiczny (globalnych ha/os)	1,1	3,9
Deklarowane poczucie zadowolenia z życia (punkty w skali 1-10)	5,5	5,8

Oprac. na podst. Human Development Report 2011, Happy Planet Index 2012.

Indonezja: jedność w różnorodności

oprac. Piotr Gaszyński

Indonezja jest krajem wysp. Jest ich ponad osiemnaście tysięcy! Rozciągają się wzdłuż równika, od Azji Południowo-Wschodniej po Australię, na długości ponad 5,2 tysięcy kilometrów. Jest to olbrzymi obszar: 9,8 milionów km2, a w tej ogromnej liczbie tylko dziewiętnaście procent stanowi suchy ląd. Reszta to woda. Mówiąc o Indonezji, trzeba tak naprawdę opowiadać nie o jednym kraju, lecz o archipelagu wielu mniejszych, porozdzielanych przez wodę krain, zjednoczonych w jednym organizmie państwowym. To rozdrobnienie i odseparowanie wysp wpływa na ich ogromne zróżnicowanie pod każdym względem: geograficznym, biologicznym, etnicznym. Różnorodność jest najważniejszą i podstawową cechą Indonezji. Niewiele krajów na świecie może z nią konkurować pod tym względem. Istnieje jednak też wiele aspektów łączących archipelag Indonezji w jedną całość.

Wyspy Indonezji dzielą się na duże, średnie i małe. Z ponad osiemnastu tysięcy wysp tylko sześć tysięcy jest zamieszkanych. Zdecydowana większość małych wysp jest niezamieszkana; często są to tylko wystające nad wodę skały lub szczyty podwodnych wulkanów. Wszystkie wyspy duże i średnie są za to zamieszkane, a niektóre z nich charakteryzują się jednymi z najwyższych zagęszczeń populacji ludzkiej na świecie. Niektóre duże wyspy Indonezja dzieli z innymi krajami, np. Nową Gwineę z Papuą-Nową Gwineą czy Borneo z Malezją i Brunei. Największą, w całości indonezyjską wyspą jest Sumatra, za nią plasują się Celebes i Jawa. Wszystkie wyspy łączy podobna historia geologiczna i sejsmiczna niestabilność. Niektóre oderwały się od pradawnych kontynentów, inne wyrosły z dna oceanu w wyniku zderzenia się płyt tektonicznych lub wybuchów wulkanów. Proces ten trwa nadal, ponieważ tektoniczna płyta pacyficzna wciąż napiera na Azję, a Indonezja znajduje się na linii tego naporu. Stąd wielka liczba wulkanów w tym kraju, które od czasu do czasu budzą się i wybuchają, stąd trzęsienia ziemi, w tym pod dnem morskim, powodujące katastrofalne fale tsunami, jak w grudniu 2004 roku u wybrzeży Sumatry.

Indonezyjczycy żyją w cieniu wulkanów, w strachu przed ich niszczycielską mocą – ale też z nich korzystają. Gleba z popiołami wulkanicznymi jest bardzo żyzna i doskonale udaje się na niej uprawa ryżu, czyli główna uprawa kraju, pozwalająca wyżywić dużą część ludności. Nie jest przypadkowe, że najwięcej ludzi (130 milionów z ogólnej liczby ludności kraju wynoszącej 240 milionów) mieszka na Jawie, mimo że nie jest ona zbyt wielka, ale ma za to dużo wulkanów, podczas gdy na sześciokrotnie większej od niej wyspie Borneo, pozbawionej wulkanów, żyje zaledwie 15 milionów osób. Jawa jest najgęściej zaludnioną wyspą na świecie, ponieważ na pewnych jej obszarach liczba ludności sięga 2 tysięcy osób na 1km2.

Zagęszczenie ludności jest w Indonezji odwrotnie proporcjonalne do zalesienia i związanego z nim stopnia różnorodności biologicznej. Trzeba pamiętać, że gdy liczba ludności wzrasta, zalesienie spada. Wprawdzie na Borneo żyje mało ludzi, ale za to połowę wyspy porastają równikowe lasy deszczowe, a jeszcze dwadzieścia pięć lat temu pokrywały one siedemdziesiąt pięć procent wyspy. Obszar lasów kurczy się w zastraszającym tempie głównie z powodu rabunkowego, często nielegalnego wyrębu i katastrofalnych pożarów. Podobna sytuacja jest na Sumatrze, Celebesie i w indonezyjskiej części Nowej Gwinei. Wraz z zanikiem lasów znikają zamieszkujące je zwierzęta, do czego w dużej mierze przyczynia się też nielegalny handel zagrożonymi gatunkami, które są sprzedawane do prywatnych kolekcji lub zabijane na poszukiwane w orientalnej medycynie specyfiki, w czym Indonezja, niestety, przoduje na świecie. Warto podkreślić, że w archipelagu Indonezji przebiega granica między fauną azjatycką i australijską, która nie jest ostra i w tzw. strefie Wallace'a, obejmującej Celebes, Moluki i Małe Wyspy Sundajskie, występują gatunki z obu faun. Eksploatacja surowców mineralnych i wycinka lasów przyczyniają się też do erozji gleb i lawin błotnych oraz do zanieczyszczenia środowiska.

Wyspy Indonezji są odrębnymi światami także pod względem etnicznym, językowym i kulturowym. Żyje tu ponad trzysta grup etnicznych posługujących się dwustoma pięćdziesięcioma odrębnymi językami. Na każdej wyspie mieszkają przedstawiciele odrębnego narodu. Często jedną wyspę zamieszkuje kilka grup etnicznych, a w przypadku Nowej Gwinei – nawet kilkaset. Im dalej na wschód, tym bardziej typ mongoloidalny ustępuje negroidalnemu, którego czystymi przedstawicielami są Papuasi z Nowej Gwinei. Aby wszystkie te grupy etniczne mogły się porozumieć, oficjalnym językiem ustanowiono Bahasa Indonesia. Zróżnicowanie kulturowe związane jest także z wyznawanymi w Indonezji religiami. Żyje tam więcej muzułmanów niż w jakimkolwiek innym kraju na świecie. Prawie dziewięćdziesiąt procent ludności kraju, głównie na Jawie i na Sumatrze, wyznaje islam. Enklawą hinduizmu w Azji Południowo-Wschodniej jest natomiast Bali, relikt z dawnych wieków, kiedy religia ta panowała także na Jawie. Poza tym w Indonezji są też chrześcijanie, szczególnie na Celebesie, Flores, Timorze, Borneo czy na Nowej Gwinei. W niektórych zakątkach kraju żyją jeszcze wyznawcy animizmu.

Kultury ludów zamieszkujących Indonezję są bardzo stare, ale samo państwo jest młode. W 1949 roku zrzucono kajdany holenderskiego kolonializmu, choć niepodległość ogłoszono już w 1945 roku. Zjednoczony pod czerwono-białą flagą (kolory ułożone odwrotnie niż na fladze Polski) wielki kraj od początku stawał przed licznymi problemami spowodowanymi w głównej mierze przez jego zróżnicowanie. Wśród problemów politycznych szczególnie poważne są separatystyczne dążenia różnych grup etnicznych (w 1999 roku oderwał się Timor Wschodni) i przemoc na tle religijnym (jak zamachy bombowe na Bali w 2002 roku). Stają one na przeszkodzie rozwojowi kraju, szczególnie szkodząc turystyce, która boleśnie odczuwa skutki każdej katastrofy.

INDONEZJA

Witamy na stronie tematycznej Ośrodka Działań Ekologicznych "Źródła" poświęconej edukacji globalnej. Ostatnio realizowaliśmy projekt:

"Źródła skutecznej edukacji globalnej"
to nasz kolejny projekt, którego celem było upowszechnianie i podnoszenie jakości EG na pierwszym etapie edukacyjnym (kl. I-III SP). Jest kontynuacją wcześniejszych działań stowarzyszenia poświęconych propagowaniu treści EG wśród najmłodszych.

W ramach projektu: przeprowadzimy badanie ankietowe dot. postaw nauczycieli wobec EG, analizę aktualnych podręczników dla klas I-III pod kątem zawartości treści EG, zorganizujemy roczną Szkołę Trenerów Edukacji Globalnej dla Najmłodszych, cykl kaskadowych szkoleń dla nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej z mniejszych miejscowości (w roku szkol. 2019/2020), zorganizujemy ogólnopolską konferencję poświęconą EG w nauczaniu wczesnoszkolnym w 2020 r.
Ponadto przygotujemy i wydamy 18 pakietów edukacyjnych na temat Celów Zrównoważonego Rozwoju oraz pięć bajek kamishibai uznanych polskich autorów literatury dziecięcej nt. bioróżnorodności, uchodźstwa, dostępu do wody, dostępu do edukacji oraz dostępu do żywności.

Czas realizacji: sierpień 2018 – kwiecień 2020 r.

Ośrodek Działań Ekologicznych „Źródła”
ul. Zielona 27, 90-602 Łódź
tel. 42 632 81 18, kom. 507 575 535
e-mail: office@zrodla.org
www.zrodla.org

Projekt "Źródła skutecznej edukacji globalnej" jest współfinansowany w ramach polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w latach 2018-2020.

Bezpłatny program do rozliczenia podatku
za rok 2023 jest już dostępny do pobrania ze strony opp.zrodla.org

Uwaga! Ta strona używa cookie. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.