O EDUKACJI GLOBALNEJ I ZRÓŻICOWANYM ŚWIECIE
Edukacja globalna (oprac. Gosia Świderek)
- Edukacja globalna – właściwie dlaczego?
- Definicje edukacji globalnej
- Edukacja globalna w nauczaniu najmłodszych
- Dobra edukacja globalna
- Kodeks w sprawie obrazów i wiadomości dotyczących krajów Południa
Globalna Północ – Globalne Południe (oprac. Aleksandra Antonowicz)
- Czy świat jest jeden?
- Za pomocą jakich wskaźników możemy ocenić rozwój krajów?
- Czy Globalne Południe różni się od Globalnej Północy tylko poziomem rozwoju materialnego?
- Dlaczego kraje Południa są biedne?
- Milenijne Cele Rozwoju – drogowskaz dla walki o lepsze życie krajów Południa
- Czym jest pomoc rozwojowa?
- Jaka jest rola Polski we współpracy globalnej?
- Działalność polskich organizacji pozarządowych w krajach globalnego Południa
- Dlaczego powinniśmy pomagać?
- Jak każdy może się zaangażować?
Czy świat jest jeden?
Odpowiedź na to pytanie jest banalnie prosta i wydaje się, że tylko nieświadomy podstaw fizyki czy geografii przedszkolak może je zadać. Skąd jednak wzięła się nazwa „Trzeci Świat”? Gdzie to jest „na końcu świata”? Jeśli niektórych ludzi określa się „światowcami”, to znaczy, że są na świecie jacyś „nie-światowcy”? Poszczególne regiony Ziemi, która jest niewątpliwie jedna, wciąż bardzo się od siebie różnią, mimo iż w erze globalizacji skracającej wszelkie dystanse świat ujednolica się w bardzo szybkim tempie. Skoro zatem zarówno mieszkańcy Polski, jak i np. Kanady, a także kilkudziesięciu innych krajów mogą nosić takie same ubrania, jeść takie same potrawy, oglądać te same filmy i spędzać wakacje w tych samych miejscach, gdzie są te różnice? Wydawać by się mogło, że świat nigdy nie był bardziej przyjazny, a szanse wszystkich ludzi na życie zgodne z marzeniami bardziej wyrównane.
Niestety, nie wszyscy ludzie mają takie możliwości jak my i inni mieszkańcy najbogatszych krajów na świecie. Należymy do niezwykle uprzywilejowanej grupy stanowiącej mniejszość w stosunku do mieszkańców Ziemi borykających się z problemem ubóstwa i braku perspektyw rozwoju. Mieszkańcy około czterdziestu ośmiu krajów świata żyją w skrajnej biedzie, nie jedzą regularnych i pełnowartościowych posiłków, nie mają dostępu do wody pitnej i sanitariatów, nie mają w okolicy lekarzy czy szkół, w których mogłyby uczyć się ich dzieci. Ich ubóstwo oznacza również, że nie mogą wyjechać na wakacje i często nie mają możliwości dotrzeć do wiedzy o świecie, którą dysponujemy my. Oprócz nich jeszcze około stu krajów i terytoriów (np. brytyjskie terytoria zamorskie: Anguilla, Montserrat czy St. Helena) boryka się z dużymi problemami rozwojowymi – tak dużymi, że najbogatsze kraje deklarują również im pomoc finansową.
Najbiedniejsze kraje świata nazywano kiedyś „Trzecim Światem”. Ta nazwa ma jednak negatywny wydźwięk, a powszechnie dziś wiadomo, że ubóstwo większości tych krajów jest wypadkową wielu elementów nie zawsze zależnych od ich mieszkańców. Dlatego obecnie mówiąc o różnicach rozwojowych między krajami używa się terminów „Globalna Północ” na określenie krajów bogatych znajdujących się przeważnie na północ od krajów biedniejszych, określanych mianem „Globalnego Południa”. Ważne jest to, że terminy „Północ – Południe” są względnie neutralne i nie powodują negatywnych skojarzeń, takich jak np. „Trzeci Świat” wskazujący, że są jakieś inne, lepsze światy. Wartościowanie poszczególnych regionów tylko ze względu na poziom bogactwa materialnego jest również niesprawiedliwe, ponieważ nie uwzględnia bogactwa kultury i dorobku cywilizacyjnego danego obszaru.
Poszczególne regiony świata mogą więc różnić się ze względu na warunki, w jakich żyją ludzie – to najczęstsze rozróżnienie, jakie jest czynione. Wydaje się, że podział na biednych i bogatych istnieje od zawsze i jest w świecie w jakiś sposób usankcjonowany. To jednak nie do końca prawda. Po zakończeniu drugiej wojny światowej, która wstrząsnęła światem i przewartościowała pewne kwestie, kraje skupione w Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) postanowiły przyjąć specjalną rezolucję nazwaną Powszechną Deklaracją Praw Człowieka. 10 grudnia 1948 roku Deklaracja ta została przyjęta i, choć była jedynie moralnym zaleceniem, jej zapisy są odzwierciedlone w wielu konstytucjach i przepisach regulujących funkcjonowanie państw.
W Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka jednoznacznie zapisano, że „wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw. Są oni obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni postępować wobec innych w duchu braterstwa” (art.1). Wedle Deklaracji „każdy człowiek posiada wszystkie prawa i wolności zawarte w niniejszej Deklaracji bez względu na jakiekolwiek różnice rasy, koloru, płci, języka, wyznania, poglądów politycznych i innych, narodowości, pochodzenia społecznego, majątku, urodzenia lub jakiegokolwiek innego stanu” (art.2). Z punktu widzenia różnic rozwojowych istotny jest zaś artykuł 25. Powszechnej Deklaracji, który wskazuje, że: „Każdy człowiek ma prawo do stopy życiowej zapewniającej zdrowie i dobrobyt jego i jego rodziny (…)”. W ten sposób wszystkie kraje na świecie potwierdziły, że chcą, by wszyscy ludzie na świecie mogli żyć w zdrowiu i dobrobycie – by mogli się rozwijać. Specjalna Deklaracja ONZ o prawie do rozwoju, będąca pewnego rodzaju rozwinięciem artykułu 25. Powszechnej Deklaracji, mówi, że „rozwój jest kompleksowym procesem o charakterze ekonomicznym, społecznym, kulturowym i politycznym, którego celem jest stałe polepszanie się dobrobytu zarówno całej populacji jak i poszczególnej jednostki na podstawie aktywnej, wolnej i znaczącej partycypacji w rozwoju i w sprawiedliwym rozdziale korzyści z niego (rozwoju) wynikających”.
Jak widać, od wielu dekad świat chce zniwelować podział na kraje biedne (Globalne Południe) i bogate (Globalna Północ). W tym celu bogata Północ deklaruje pomoc dla krajów Południa, a Globalne Południe stara się wymyślać i realizować zapewniające sukces ścieżki własnego rozwoju. Skąd jednak wiadomo, które kraje są Globalną Północą, a które Globalnym Południem, czyli gdzie przebiega granica ubóstwa?
|
| |
| |
| |
|
|
|
Witamy na stronie tematycznej Ośrodka Działań Ekologicznych "Źródła" poświęconej edukacji globalnej.
Ostatnio realizowaliśmy projekt:
"Źródła skutecznej edukacji globalnej"
to nasz kolejny projekt, którego celem
było upowszechnianie i podnoszenie jakości EG na pierwszym etapie edukacyjnym (kl. I-III SP). Jest kontynuacją wcześniejszych działań stowarzyszenia poświęconych propagowaniu treści EG wśród najmłodszych.
W ramach projektu: przeprowadzimy badanie ankietowe dot. postaw nauczycieli wobec EG, analizę aktualnych podręczników dla klas I-III pod kątem zawartości treści EG, zorganizujemy roczną Szkołę Trenerów Edukacji Globalnej dla Najmłodszych, cykl kaskadowych szkoleń dla nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej z mniejszych miejscowości (w roku szkol. 2019/2020), zorganizujemy ogólnopolską konferencję poświęconą EG w nauczaniu wczesnoszkolnym w 2020 r.
Ponadto przygotujemy i wydamy 18 pakietów edukacyjnych na temat Celów Zrównoważonego Rozwoju oraz pięć bajek kamishibai uznanych polskich autorów literatury dziecięcej nt. bioróżnorodności, uchodźstwa, dostępu do wody, dostępu do edukacji oraz dostępu do żywności.
Czas realizacji: sierpień 2018 – kwiecień 2020 r.
|
| |
|
Ośrodek Działań Ekologicznych „Źródła”
ul. Zielona 27, 90-602 Łódź
tel. 42 632 81 18, kom. 507 575 535
e-mail: office@zrodla.org
www.zrodla.org
|
|
Projekt "Źródła skutecznej edukacji globalnej" jest współfinansowany w ramach polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w latach 2018-2020.
|
|
Bezpłatny program do rozliczenia podatku
za rok 2023
jest już dostępny do pobrania ze strony
opp.zrodla.org
|
Uwaga! Ta strona używa cookie. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
|
|
|
| |
|
